ПО БЛАГОСЛОВЕНИЮ СВЯТЕЙШЕГО ПАТРИАРХА МОСКОВСКОГО И ВСЕЯ РУСИ КИРИЛЛА
в связи с празднованием 20-летия ПРАВОСЛАВИЯ В ТАИЛАНДЕ в период с 19 декабря 2019 г. по 19 января 2020 г. в пределы Таиландской епархии Патриаршего Экзархата Юго-Восточной Азии будет принесен КОВЧЕГ С ЧАСТИЦЕЙ ПОЯСА ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЫ.

Святыня будет пребывать в храмах Таиландской епархии в соответствии со следующим графиком:

18-21 декабря 2019 г. — Свято-Николаевский собор гор. Бангкока
21-25 декабря 2019 г. — Всех-Святский храм и Покровский храм в Паттайе
26-27 декабря 2019 г. — храм Св.Царственных Страстотерпцев в Хуахине
27 декабря 2019 — 09 января 2020 г. — Троицкий храм на Пхукете
10 января – 13 января 2020 г. — Вознесенский храм на Самуи
14-16 января 2020 г. — Владимирский храм в Чиангмае
17-19 января 2020 г. — Свято-Николаевский собор в Бангкоке

По благословению Патриаршего Экзарха Юго-Восточной Азии Высокопреосвященного СЕРГИЯ Митрополита Сингапурского и Юго-Восточно-Азиатского в Таиланде с 19 по 22 декабря 2019 г. будет совершено празднование 20-летия Православия в Таиланде.

 ИСТОРИЧЕСКАЯ СПРАВКА

ПОЯС БОГОРОДИЦЫ

Пояс Пресвятой Богородицы является материальным свидетельством Её жизни на Земле, он был соткан самой Приснодевой из верблюжей шерсти.

Как известно, апостол Фома не участвовал в погребении Пресвятой Девы Марии — в это время он проповедовал в Индии и только на третий день смог прибыть в Иерусалим. Существует предание, что после своего успения Богородица явилась апостолу и чтобы утешить его, отдала ему свой пояс. Это предание запечатлено на православных иконах: на святой горе Афон есть фреска VI века с изображением Фомы, приносящего пояс остальным ученикам.

Пояс долгое время хранился в Константинополе в специальном золотом ковчеге. Впервые он был открыт в конце IX века в царствование императора Льва Мудрого. Сделано это было с разрешения патриарха ради исцеления Зои, жены императора, обуреваемой нечистым духом. В знак благодарности Божией Матери за исцеление Зоя вышила весь пояс золотой нитью. В X веке пояс был разделён на части, которые со временем оказалась в Болгарии, Грузии и на Кипре.

В 1625 г. царь Михаил Федорович Романов получил в дар от персидского шаха Аббаса I величайшие святыни, вывезенные персами из Кахетии во время завоевательных войн: части ризы Господней, часть пояса Пресвятой Богородицы, части креста и гроба Господня, а также мощи святых угодников. В 1626 году в память о призвании Михаила Федоровича на царство пояс и остальные святыни были переданы на хранение в Ипатьевский монастырь.

Вещественное начало способно к обожению, оно может вмещать в себя божественные энергии. Эта мысль имеет основание в Священном Писании: «На больных возлагали платки и опоясания с тела его, и у них прекращались болезни, и злые духи выходили из них» (Деян. 19: 12, речь об апостоле Павле). Пояс, которым пользовалась сама Пресвятая Богородица, имеет целительную силу и тому подтверждением являются великое множество чудес, произошедших по молитвам верующих, с благоговением прикасавшихся к этой великой святыне.

The Belt of the Blessed Virgin Mary is a material testimony of Her life on Earth, it was woven by the Most Virgin of camel hair. As you know the Apostle Thomas did not participate in the burial of the Blessed Virgin Mary — at that time he preached in India and only on the third day was able to arrive in Jerusalem. There is a version that the Mother of God after her assumption appeared to the apostle and gave him her belt in order to console him. This version is imprinted on Orthodox icons: on Mount Athos there is a 6th century fresco depicting Thomas brings the belt to other apostles.

The belt was stored in Constantinople for a long time in a special golden ark. It was first opened at the end of the 9th century during the reign of Emperor Leo the Wise. This was done with the permission of the patriarch for the healing of the emperor’s wife Zoe overwhelmed by an unclean spirit. In gratitude to the Mother of God for healing Zoe embroidered the entire belt with a gold thread. In the 10th century the belt was divided into parts which eventually turned out to be in Bulgaria, Georgia and Cyprus.

In 1625, Tsar Mikhail Fyodorovich Romanov received as a gift from the Persian Shah Abbas I the greatest shrines exported by the Persians from Kakheti during the war of conquest: parts of the robe of the Lord, part of the belt of the Most Holy Theotokos, part of the cross and tomb of the Lord, as well as the relics of the holy saints. In 1626, in memory of the calling of Mikhail Fedorovich to the kingdom, the belt and other shrines were moved in the Ipatiev Monastery.

The materia is capable of theosis, it can contain divine energies. This idea has a basis in the Holy Scripture: “So that from his (Apostle Paul) body were brought unto the sick handkerchiefs or aprons, and the diseases departed from them, and the evil spirits went out of them” (Acts 19:12). The belt used by the Most Holy Theotokos herself has healing power and is confirmed by a great many miracles that occurred through the prayers of believers who reverently touched this great shrine.

สายรัดของพระนางมารีย์พรหมจารีถือเป็นหลักฐานถึงการมีชีวิตอยู่บนโลกของพระนาง สายรัดนี้ถูกทอขึ้นจากขนอูฐที่บริสุทธิ์ ดังที่ท่านได้ทราบอยู่แล้วว่า นักบุญโทมัส อัครสาวกไม่ได้อยู่ในตอนที่มีการฝังร่างของพระนาง ในเวลานั้นท่านกำลังแพร่ธรรมอยู่ที่ประเทศอินเดีย ท่านมาถึงกรุงเยรูซาเล็มในวันที่สามพอดี มีเรื่องเล่าอยู่ว่า หลังจากที่พระมารดาพระเจ้าทรงถูกรับขึ้นสวรรค์ พระนางได้ประจักษ์ต่อนักบุญ โทมัสและได้ประทานสายรัดแด่ท่านเพื่อเป็นการปลอบใจ จากเหตุการณ์ครั้งนี้ ต่อมาได้มีการวาดภาพไอคอนเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าว โดยบนภูเขาเอธอส มีภาพเฟรสโกจากช่วงศตวรรษที่ 6 ที่แสดงให้เห็นว่านักบุญโทมัสนำสายรัดของพระแม่ไปให้แก่อัครสาวกคนอื่น ๆ

สายรัดได้ถูกประดิษฐานไว้ในหีบทองคำพิเศษที่กรุงคอนสแตนติโนเปิลเป็นเวลานานจนมีการเปิดหีบ สายรัดครั้งแรกในช่วงปลายศตวรรษที่ 9 ในรัชสมัยของจักรพรรดิลีโอ ผู้ปราดเปรื่อง การเปิดหีบสายรัดในครั้งนั้นได้รับการอนุญาตจากสมเด็จพระสังฆราชเพื่อที่จะนำไปรักษาพระชายาของพระองค์ จักรพรรดินีโซอี้ ที่ถูกวิญญาณร้ายครอบงำ หลังจากนั้นจึงมีการนำด้ายทองคำมาปักลงบนสายรัดเพื่อเป็นการขอบคุณพระมารดาพระเจ้าที่ทรงช่วยรักษาจักรพรรดินีโซอี้  ในศตวรรษที่ 10 สายรัดถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ และส่งไปยังที่ต่าง ๆ ซึ่งในที่สุดก็มาอยู่ที่ประเทศบัลแกเรีย ประเทศจอร์เจีย ประเทศไซปรัส

ในปีคริสต์ศักราชที่ 1625 พระเจ้าซาร์มิคาเอล เฟโอโดโรวิช โรมานอฟ ทรงได้รับสายรัดจากชาร์อับบาสที่ 1 แห่งเปอร์เซีย ซึ่งพระองค์ถวายให้เป็นดังของกำนัล เดิมทีสายรัดถูกประดิษฐานอยู่ในหีบขนาดใหญ่มหึมาก่อนที่หีบใบดังกล่าวจะถูกขนออกมาจากเมืองคาเคียที โดยชาวเปอร์เซียในช่วงสงคราม และนอกจากนี้ในหีบยังมีสายรัดของพระเยซูเจ้า ส่วนพระธาตุไม้กางเขนและสุสานขององค์พระผู้เป็นเจ้าประดิษฐานอยู่ และยังรวมไปถึงพระธาตุของนักบุญองค์ต่าง ๆ อยู่ด้วย ในปีคริสต์ศักราชที่ 1626 เพื่อเป็นการระลึกถึงวันที่พระเจ้าซาร์มิคาเอลทรงขึ้นครองราชย์ สายรัดพร้อมกับหีบอื่น ๆ ถูกเคลื่อนย้ายไปยังอารามอีปาติเยฟ

สิ่งทางกายภาพสามารถมีความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเทวภาพได้ และสามารถประกอบไปด้วยพลานุภาพอันศักดิ์สิทธิได้ แนวคิดนี้มีพื้นฐานมาจากพระคัมภีร์ จากตอนที่ว่า “คนจำนวนมากนำผ้าเช็ดหน้าและผ้ากันเปื้อนที่ได้สัมผัสเปาโลมาวางบนร่างผู้ป่วย เขาก็หายจากโรคภัยและแม้แต่ปีศาจร้ายก็หนีไปด้วย” (กิจการ 19:12) สายรัดที่ถูกใช้โดยพระมารดาพระเจ้ามีอานุภาพในการรักษาและสิ่งนี้ได้รับการยืนยันโดยการอัศจรรย์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นโดยอาศัยการอธิษฐานภาวนาของบรรดาผู้เชื่อที่ได้สัมผัสกับหีบใบนี้